Μετάβαση στο περιεχόμενο
Ἓλληνες ὂντες βαρβάροις δουλεύσομεν;
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, Τήλεφος, της Ιωάννας Καραγκιούλογλου



Ὁ τοῦρκος βρυχᾶται. Ἀπευθύνεται στοὺς Ἕλληνες ἐπισείοντας τὸ κάλπικο σκῆπτρο του, τὸ βουτηγμένο στὸ αἷμα τῶν Ἑλλήνων. Τὰ ἱστορικὰ γεγονότα δὲν μας ἐπιτρέπουν τίποτε ἄλλο πέραν ἀπὸ τὸ νὰ εἴμεθα ρητοὶ καὶ κατηγορηματικοί. Κανένας τύραννος δὲν πρόκειται ποτέ  νὰ συνέλθει ἀπὸ τὴν μέθη τοῦ δεσποτισμοῦ.

Ἀφοῦ προηγουμένως ἔχει ὀνομάσει τοὺς Ἕλληνες εἰσβολεῖς, ἀφοῦ ἔχει  ἐκστομίσει ὕβρεις, ἀφοῦ ἔχει ἐξαπολύσει κατάρες κατὰ τοῦ Ἀγῶνα γιὰ τὴν  Ἐλευθερία, ἐπιτίθεται ἐκ νέου. Αὐτὴ τὴν φορὰ,  ἐπιχειρεῖ νὰ παραβιάσει  τὴν Ἑλληνική Συνείδηση. Πατῶντας τὴν Γῆ τῆς  Κύπρου. Ὅταν ἡ ἐξουσία δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ προϊὸν συνεχοῦς καὶ  ἐξωλεστάτης ληστείας. Ὅταν τὸ κράτος εἶναι μαγειρεῖο ἀνθρωπίνων σαρκῶν.  Ὅταν ἡ Γῆ γίνεται τόπος καταδίκης, ἡ Πατρίδα στενάζει ἀπὸ ἀνίερες  πράξεις.

Αὐτὸ τὸ ἦθος καὶ μόνον ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ καὶ ὁ τελευταῖος  ἄνθρωπος ἐπὶ Γῆς ποιὸς εἶναι ὁ εἰσβολέας, ποιός εἶναι ὁ κατὰ συρροὴν  ἐγκληματίας. Τὸ μένος τοῦ τυράννου παραμένει ἄσβεστο. Ἀλλὰ καὶ ἡ Μνήμη. Ὁ μέγας ἐγκυκλοπαιδιστής τὸ ὑπογραμμίζει.

Ἐκεῖνος ποὺ συγχωρεῖ τὸ ἔγκλημα, γίνεται συνένοχος.

Στὸν ἀπόηχο τῆς μαύρης ἐπετείου γιὰ τὸ Ἔθνος μας. Γιὰ τοὺς ἡρωϊκῶς πεσόντες οἱ ὁποῖοι, ἐν γνώσει τῆς ὑπεροπλίας τοῦ ἐχθροῦ, πολέμησαν ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος. Γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν ἀθώων θυσιασθέντων καὶ βασανισθέντων ἀμάχων γυναικῶν, παιδιῶν καὶ ὑπερηλίκων. Δὲν λησμονοῦμε τοὺς ἀγνοουμένους καὶ τοὺς ἐγκλωβισμένους. Μνημονεύουμε τοὺς ἐν Κύπρῳ θυσιασθέντες Ἕλληνες. Τοὺς ἑπτὰ Ἐθνοφρουροὺς ποὺ ἐκτελέστηκαν ἐν ὥρα καθήκοντος, ἀπὸ τὸ 1976 μέχρι τὸ 1993.
Μιχαλάκης Σοφοκλέους.
Χρηστάκης Γεωργίου.
ΤρύφωνΤρύφωνος.
Χαράλαμπος Χαραλάμπους.
Εὐαγόρας Εὐαγόρου.
Ἀθανάσιος Κλεοβούλου.
Στέλιος Παναγῆς.

Τοὺς ἐν ψυχρῷ δολοφονηθέντες τὸ 1996.
Τάσος Ἰσαὰκ.
Σολωμὸς Σολωμοῦ.

Τὸν συνταξιοῦχο πού, ἐνῶ μάζευε σαλιγκάρια στὴν Ἄχνα, ἀποπροσανατολίστηκε μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δολοφονηθεῖ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1996.
Πέτρος Κακουλλής. Γενεές ἀδελφῶν μας ἔφυγαν χωρὶς νὰ δοῦν τὴν Πατρίδα ἐλεύθερη. Γενεές ἀδελφῶν μας ξερριζώθηκαν καὶ σκόρπισαν σὰν τὰ πουλιά. Δὲν ξεχνοῦμε ὅτι, ἐδῶ καὶ σαράντα ἑπτά ἔτη, τὸ σαράντα τοῖς ἑκατὸ  τῶν ἐδαφῶν τῆς Κύπρου τελεῖ ὑπὸ παράνομη κατοχὴ καὶ ὅτι ἔχει  ἐξισλαμισθεῖ. Ἡ βάρβαρη εἰσβολὴ παραμένει μία αἱμορραγία μὲ ἀντίκτυπο καὶ  ἐμβέλεια ποὺ δὲν περιορίζεται στὴν Ἑλλαδικὴ καὶ Κυπριακὴ ἐπικράτεια,  ἀλλὰ ἐπηρεάζει διαχρονικὰ τὸν ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμό.

Φίλτατε Ἀναγνώστη. Ἀπὸ μέρα σὲ μέρα, τὰ πράγματα ἀποκτοῦν ἐμβριθέστερο χαρακτῆρα.  Βρισκόμαστε στὴν παραμονὴ μεγάλων, ἱστορικῶν γεγονότων. Τὸ ζητούμενο  εἶναι ὁ Ἔλεγχος καὶ ἡ κυριαρχία ἐπὶ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας. Ἡ Τουρκία  ἐπιχειρεῖ νὰ πλήξει καὶ νὰ διασπάσει τὴν Ἑνότητα  τῆς Ἑλλάδος. Ἐὰν ἐπιθυμοῦμε νὰ θεωρήσουμε τὶς ἐξελίξεις ἀπὸ μίαν ὑψηλότερη  σκοπιά, θὰ πρέπει κατανοήσουμε τὴν ὀπτικὴ τῆς γείτονος. Ἡ ἐπανασύσταση  τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας θεωρεῖται καθῆκον, μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι  ἐπιτελεῖται ἔργο ἐκπολιτιστικό, μὲ τὴν δημιουργία  ἑνὸς παραδείσου διαβίωσης καὶ συμβίωσης. Καὶ, μαζὶ μὲ τὴν παρανόμως  κατεχόμενη Κύπρο, ἀνασύρεται καὶ τὸ ὀθωμανικὸ παρελθὸν τῶν βαλκανικῶν  λαῶν. Διότι ἔτσι μόνον θὰ μπορέσει ἡ Τουρκία νὰ κινητοποιήσει τὶς  μουσουλμανικὲς νησῖδες καὶ νὰ ἐπαναφέρει τὴν δικὴ της  ἐξουσία σὲ ὅλη τὴν περιοχή.

Ἔ, λοιπόν, πλανᾶται πλάνην οἰκτράν. Τὸ ἀληθινό παίγνιο τοῦ πολέμου  δὲν εἶναι ἡ Ἑλλάδα. Δὲν εἶναι ἡ Κύπρος. Εἶναι ὁ φόβος τοῦ ἐπερχομένου  τέλους. Εἶναι ἡ διάλυση καὶ ὁ διαμελισμὸς τῆς Τουρκίας. Ἐξ οὗ καὶ ἡ  ἄκρατος λυσσαλέα ἐπιθετικότητα. Ὁ τύραννος ἐμετρήθη, ἐζυγίσθη καὶ εὑρέθη ἐλλιπής. Μάταια προσπαθεῖ  νὰ μετατρέψει τὴν Πατρίδα τῶν Ἡρώων σὲ σπήλαιο ἀθλιότητος καὶ  παρανομίας.

Καιρὸς νὰ δοθεῖ τέλος στὴν ἐγκληματικὴ ἀναίδεια. Καιρὸς νὰ θυμηθεῖ ἡ Οἰκουμένη ὅτι ἡ Ἑλλὰς ΖΕΙ. Καμμία ὑποχώρηση. Κανένας συμβιβασμός.

Μὲ Ἀγάπη καὶ Σεβασμό,
Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου

Επιστροφή στο περιεχόμενο