Μετά από απραξία 15 ετών στον εκσυγχρονισμό του στρατιωτικού εξοπλισμού της χώρας, οι πρόσφατες ανακοινώσεις για την αγορά των Γαλλικών φρεγατών και αεροσκαφών μόνον ανακούφιση μπορούν να φέρνουν στις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και στο σύνολο του Ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαπίστωσε με τον πλέον θλιβερό τρόπο την επιτακτική ανάγκη να προβεί στην άμεση ανανέωση βασικών οπλικών συστημάτων καθώς η αυξανόμενη Τουρκική προκλητικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο! Ο παρατεταμένος μη εκσυγχρονισμός των μέσων του στρατού έχει ενθαρρύνει τους «γείτονες» και δεν μας υπολογίζουν όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να είμαστε μάρτυρες καθημερινών παραβάσεων και παραβιάσεων του εναέριου και θαλάσσιου χώρου μας. Έτσι οι κλιμακούμενες προκλήσεις της Άγκυρας φαίνεται να αφύπνισαν την Κυβέρνηση για την ισχυροποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων.

Δυστυχώς, ιστορικά αποδεικνύεται ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις προχωρούν σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα καθυστερημένα, την τελευταία στιγμή κυριολεκτικά ή κατόπιν εορτής.

Χρειάστηκε η εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο και η απώλεια της Βόρειας Κύπρου για να ξεκινήσει ο επανεξοπλισμός της χώρας μετά το 1975.

Το 1985 μετά τις προκλήσεις και την κρίση του «ΧΩΡΑ» και του «ΣΙΣΜΙΚ» η κυβέρνηση  του Ανδρέα Παπανδρέου προχώρησε στην «Αγορά του Αιώνα».

Χρειάστηκαν τα γεγονότα στα Ίμια το 1996 για να αφυπνιστεί πάλι η Ελληνική Κυβέρνηση και να προχωρήσει σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα.

Σήμερα, με τον πόλεμο των ΑΟΖ, τις μεθοδευμένες προωθήσεις μεταναστών, και τις προκλήσεις σε αέρα και θάλασσα στο Αιγαίο, τρέχουμε να προλάβουμε να εκσυγχρονίσουμε το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική μας Αεροπορία.

Η βασική αιτία των καθυστερήσεων στους εξοπλισμούς οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί στοιχίζουν και το κόστος αυτό αντιπαραβάλλεται με κοινωνικές παροχές και αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις που θα μπορούσαν να γίνουν με αυτά τα ποσά. Η Ασφάλεια και η Εδαφική Ακεραιότητα της Χώρας είναι το πλέον κρίσιμο εθνικό ζήτημα που πρέπει να απασχολεί όλους τους Έλληνες. Τα προηγούμενα χρόνια δεν αγοράστηκε ούτε βίδα για τον στρατό. Θα προτιμούσαμε άραγε μία αύξηση στους μισθούς δημοσίου 10€-20€ το μήνα από το να χάσουμε ένα νησί ή την εθνική μας κυριαρχία στο Αιγαίο ή και πολύ χειρότερα ακόμα; Τα ποσά που δίνονται σε εξοπλισμούς έχουν αντίκρισμα, αφού  η ασφάλεια που παρέχουν οι ΕΔ σε μια χώρα είναι ανεκτίμητη, καθώς αυτή δημιουργεί συνθήκες ανάπτυξης, οικονομικής ευημερίας, αύξησης του ηθικού του λαού της και εθνική υπερηφάνεια.

Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις χωρίς σύγχρονα όπλα είναι «ασθενείς». Στην προσωπική μας ζωή, όταν ασθενούμε πάμε σε γιατρούς, σε νοσοκομεία, παίρνουμε φάρμακα χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος. Πόσο μάλλον, όταν υπάρχει πιθανότητα να ακρωτηριαστούμε ή και να πεθάνουμε. Δίνουμε και τα υπάρχοντά μας, χωρίς δεύτερη σκέψη, προκειμένου να σωθούμε. Το ίδιο συμβαίνει με το Έθνος και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας. Αφού όλοι οι Έλληνες είμαστε ένα σώμα και ένα Έθνος, πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να προβούμε στις όποιες οικονομικές θυσίες έτσι ώστε να διασφαλίσουμε την θωράκισή του και την  ακεραιότητά του.Επιπλέον με τα σύγχρονα πλοία επιφανείας του Πολεμικού Ναυτικού μας στην Ανατολική Μεσόγειο, η χώρα δείχνει δυναμική παρουσία, προβάλλεται η Ελληνική σημαία και αυξάνεται το κύρος της  Διεθνώς.

Για τους λόγους αυτούς, οι εξοπλισμοί πρέπει να γίνονται με συνέπεια και προγραμματισμό και όχι σπασμωδικά.

Βέβαια πέραν από τον εξοπλισμό, η στρατιωτική ισχύς απαιτεί και εγχώρια πολεμική βιομηχανία, για να υποστηρίζει τα οπλικά συστήματα σε ανταλλακτικά, πυρομαχικά, υποσυστήματα κ.ά. Αναμένουμε να δούμε, αν και πως η Κυβέρνηση θα προχωρήσει στην εξυγίανση και ανάπτυξη της πάλαι ποτέ ακμάζουσας πολεμικής μας βιομηχανίας.

Με σύγχρονο οπλισμό και σε συνδυασμό με την ποιότητα του στρατιωτικού προσωπικού μας, αν και λιγότεροι αριθμητικά από τους εχθρούς μας, είμαστε ικανοί να αντιμετωπίσουμε κάθε απειλή και να διεξάγουμε με επιτυχία αμυντικές ή επιθετικές επιχειρήσεις.

Πέραν όμως της στρατιωτικής ικανότητας χρειάζεται και πολιτική θέληση, για διεκδίκηση των νόμιμων δικαιωμάτων μας (όπως επέκταση των χωρικών υδάτων μας στα 12 ν.μ.) και ουσιαστική απάντηση στις εχθρικές προκλήσεις των «γειτόνων» μας. Ο Τούρκος για να σέβεται και να φοβάται πρέπει να νιώθει στο πετσί του ότι και μπορούμε και θέλουμε!

Σπύρος Κουτσίδης

  Ταξίαρχος ε.α.