Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
ΚΑΙ
η US Space Force εκτοξεύει σμήνος μικρών δορυφόρων
Η Space Force των ΗΠΑ, η οποία ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια, άρχισε να αναπτύσσει το πρώτο της δορυφορικό δίκτυο για τις στρατιωτικές ανάγκες, ισχυριζόμενη πως το δορυφορικό σμήνος είναι για αμυντικούς σκοπούς και πως η αλλαγή από μια χούφτα ισχυρών, ακριβών δορυφόρων, σε ένα σμήνος μικρότερων και φθηνότερων, θα είναι πιο δύσκολος στόχος για τους αντιπάλους της.
Το δορυφορικό σμήνος θα είναι επικεντρωμένο κυρίως στην παρακολούθηση πυραύλων, τη μεταφορά δεδομένων και τις επικοινωνίες μεταξύ των δορυφόρων και των επίγειων συστημάτων.
Οι πρώτοι 10 δορυφόροι εκτοξεύτηκαν σε χαμηλή τροχιά της Γης στις 2 Απριλίου και άλλοι 13 έχουν προγραμματιστεί να εκτοξευθούν στα τέλη Αυγούστου από τη Διαστημική Βάση Vandenberg στην Καλιφόρνια.
Η υπηρεσία θα ολοκληρώσει την εκτόξευση της πρώτης παρτίδας (28 δορυφόρων) για φέτος, το 2023, την οποία ονομάζει «Tranche 0» και θα χρησιμοποιηθεί πρωτίστως για τη δοκιμή, επίδειξη και εκπαίδευση των ανθρώπων στη χρήση τους.
Η δεύτερη παρτίδα, το ΄΄Tranche 1΄΄, θα αποτελείται από περισσότερους από 160 δορυφόρους και θα ολοκληρωθεί στα τέλη του 2024, υπολογίζοντας πως στα αμέσως επόμενα χρόνια το σμήνος θα αποτελείται από 1.000 δορυφόρους σε τροχιά. Αυτοί θα είναι επιχειρησιακοί, που σημαίνει ότι θα χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση βαλλιστικών και υπερηχητικών πυραύλων, ειδικότερα σε αυτούς από την Κίνα, τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα.
Το Υπουργείο Άμυνας διαχειρίζεται επί του παρόντος 10 δορυφόρους πυραυλικής άμυνας σε γεωσύγχρονη τροχιά, δηλαδή συμβαδίζοντας με την περιστροφή της Γης σε ύψος περίπου 22.000 μιλίων.
Η πτήση του νέου συστήματος δορυφορικού σμήνους θα κινείται σε χαμηλή τροχιά της Γης, η οποία βρίσκεται μόλις στα 600 μίλια πάνω από το έδαφος, βελτιώνοντας έτσι, την ευαισθησία ανίχνευσης και την αμεσότητα των προειδοποιήσεων.
Το μέγεθός τους είναι περίπου το ένα όγδοο από αυτό των σημερινών δορυφόρων και είναι φθηνότεροι και ταχύτεροι στην εκτόξευση και την ανάπτυξη.
Ενώ πρόκειται για εξ ολοκλήρου στρατιωτική επιχείρηση, η US Space Force αγοράζει δορυφορική τεχνολογία από ιδιωτικές εταιρείες με συμβάσεις.
Μία ομάδα από τους νέους δορυφόρους, παρέχεται από την SpaceX και την L3Harris που εδρεύει στη Φλόριντα και θα αναλάβει την παρακολούθηση πυραύλων χρησιμοποιώντας τους αισθητήρες ευρέως οπτικού πεδίου.
Μια άλλη ομάδα, που παρέχεται από τη Lockheed Martin και την York Space Systems με έδρα το Κολοράντο, θα αναλάβει τη μεταφορά δεδομένων μεταξύ των διαστημικών σκαφών και των επίγειων συστημάτων. Ο οργανισμός θα προσθέσει επιπλέον, εντός δύο ετών, δορυφόρους από τη Northrop Grumman, σύμφωνα με την εκπρόσωπο του SDA.
Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία το 2022, η Ουκρανία και οι υποστηρικτές της στο ΝΑΤΟ άρχισαν να χρησιμοποιούν χιλιάδες μικρούς, δικτυωμένους δορυφόρους, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος Starlink της SpaceX για ευρυζωνικότητα, της Maxar και άλλων εταιρειών για οπτικές εικόνες και εικόνες ραντάρ και GPS.
Η Ρωσία έχει επενδύσει σε αντιδορυφορικούς πυραύλους , λέιζερ και ηλεκτρονικά όπλα και κανένα από αυτά δεν είναι κατάλληλο για να καταρρίψει ένα σμήνος.
Αυτό αποδεικνύει τη χρησιμότητα αυτού του είδους δορυφορικού σμήνους, λέει ο Brian Weeden, διευθυντής προγραμματισμού προγραμμάτων στο Secure World Foundation, που εδρεύει στο Broomfield του Κολοράντο.
«Γιατί η Ρωσία δεν ανατινάζει τους δορυφόρους Starlink;» ρωτάει.
«Έχουν την ικανότητα, αλλά δεν έχει σημασία».
Η πτήση σε σχετικά χαμηλή τροχιά της Γης (πάνω από τους δορυφόρους Starlink και κάτω από το δίκτυο του OneWeb) θα μπορούσε να καταστήσει το σμήνος ευάλωτο σε συγκρούσεις με άλλους δορυφόρους και κομμάτια διαστημικών σκουπιδιών.
Εάν ο προϋπολογισμός του 2024 που πρότεινε η Space Force στο Κογκρέσο γίνει αποδεκτός, θα εκταμιεύσει περί τα 4 δισεκατομμύρια δολάρια για το επόμενο έτος, περίπου το διπλάσιο από το ποσό των προηγούμενων ετών. Μετά από αυτό, ο οργανισμός ζητά περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2028.
Το δορυφορικό σμήνος της Space Force εκτοξεύεται καθώς οι αντιπαλότητες των ΗΠΑ με την Κίνα και τη Ρωσία κλιμακώνονται.
Και οι τρεις χώρες επεκτείνουν τις στρατιωτικές τους δυνατότητες στο διάστημα, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων σε δορυφόρους και τεχνολογίες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν επιθετικές.
Η επικοινωνία και διπλωματία είναι ελλιπής μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, εξαιρουμένων των προειδοποιήσεων για συναντήσεις μεταξύ των διαστημικών αντικειμένων της μιας και της άλλης σε τροχιά.
Τα μη στρατιωτικά διαστημικά προγράμματα των δύο χωρών περιορίζονται στη συνεργασία μεταξύ τους, λόγω της συμφωνίας Wolf Amendment.
Ένα από τα κίνητρα για την κατασκευή αυτού του δορυφορικού δικτύου είναι η ανάπτυξη ταχύτερα κινούμενων υπερηχητικών πυραύλων, τους οποίους η Κίνα και οι ΗΠΑ έχουν δοκιμάσει τα τελευταία δύο χρόνια.
Τα υπερηχητικά βλήματα ταξιδεύουν με πάνω από πέντε φορές την ταχύτητα του ήχου και πετούν σε πολύ χαμηλότερα υψόμετρα από τους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πύραυλους ή τα ICBM. (Τα ICBM βασίζονται σε ενισχυτικούς πυραύλους για να τους εκτοξεύουν μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης)
Στη συνέχεια, οι κεφαλές έχουν ελεύθερη πτήση στην άκρη του διαστήματος και κατόπιν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα στο στόχο τους.
Από την άλλη πλευρά, τα υπερηχητικά οχήματα ολίσθησης, όπως συνήθως ονομάζονται, πρέπει να χρησιμοποιούν συνεχώς καύσιμα για να ταξιδεύουν στην ατμόσφαιρα, η οποία είναι πυκνότερη από το διάστημα.
Ως αποτέλεσμα, τα λοφία των καυσαερίων τους και η αεροδυναμική θέρμανση κατά τη διάρκεια της πτήσης τα καθιστούν ορατά στους ανιχνευτές υπερύθρων.
Τα νέα σμήνη δορυφόρων θα είναι εξοπλισμένα με ανιχνευτές υπερύθρων, ενώ ο στρατός συνεχίζει να χρησιμοποιεί αισθητήρες ραντάρ εδάφους και θάλασσας για τον εντοπισμό βαλλιστικών πυραύλων.
Σύμφωνα με ορισμένες μετρήσεις, τα σημερινά συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας του Πενταγώνου έχουν ποσοστό επιτυχίας μόνο 50 τοις εκατό στις δοκιμές.
Το ζητούμενο είναι, το νέο σμήνος δορυφόρων να μπορέσει να βελτιώσει αυτά τα συστήματα, παρέχοντας ταχύτερα και ακριβέστερα δεδομένα.
Πώς να κερδίσετε τον επόμενο διαστημικό πόλεμο: Μια αξιολόγηση
Το μέλλον του διαστημικού πολέμου πλησιάζει γρήγορα. Υπάρχει σημαντική συσσώρευση δυνατοτήτων διαστημικού πολέμου από ορισμένες μεγάλες χώρες που βασίζονται σε διαστημικά συστήματα για την άμυνά τους ή αντιλαμβάνονται ότι οι πιθανοί αντίπαλοί τους εξαρτώνται πάρα πολύ από τις διαστημικές ικανότητες για να διεξάγουν επίγειο πόλεμο. Λόγω της έλλειψης σημαντικής εμπειρίας από τις χώρες σε αυτόν τον νέο στρατιωτικό τομέα, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πλήρως ποιο είναι το καλύτερο δόγμα, στρατηγικές και τακτικές για να κερδίσουμε τον επόμενο διαστημικό πόλεμο. Με βάση τη μελέτη του συγγραφέα της στρατιωτικής ιστορίας για περισσότερα από 50 χρόνια και την άμεση εμπλοκή του με προγράμματα διαστημικού πολέμου τα τελευταία 43 χρόνια, έχει αναπτύξει γενικούς κανόνες με τους οποίους θα διεξαχθεί ο επόμενος διαστημικός πόλεμος.. ΣΥΝΕΧΕΙΑ